متفرقه 『 مشاعره با اشعار پارسی』

[Natasha]

دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند
اندوه که اندوه گساران همه رفتند

 

[-zahra.s-]

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند
اندوه که اندوه گساران همه رفتند

دیدی بهای عشق به جز خون دل نبود
آخر شدی شهید در این بلا تو هم

 

[Natasha]

دیدی بهای عشق به جز خون دل نبود
آخر شدی شهید در این بلا تو هم

من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم
هندوی زلف بتی حلقه کند درگوشم

 

[-zahra.s-]

من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم
هندوی زلف بتی حلقه کند درگوشم

ما داغدار بوسه ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت

 

[Natasha]

ما داغدار بوسه ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

 

[-zahra.s-]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

 

[Natasha]

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

دستی که در فراق تو می‌کوفتم به سر
باور نداشتم که به گردن درآرمت

 

[پرتو]

تو تازیانه می‌زنی به زخمه‌ی خیال من
من آب و دانه می‌دهم به خوش خیال باورم

تو مثل ماه برکه‌ای و من غریق مست شب
دوباره تو، دوباره من، شناوری، شناورم..