غلط ننویسیم | آموزش نویسندگی

[TELMATELMA is verified member.]

«تَوجّه/ مُتوجّه»
حرف آخر این دو کلمه ملفوظ است و بنابر‌این، در موارد لازم به‌حرفی که بعد از آن بیاید می‌چسبد: «‌توجّهم (و نه: توجّه‌ام) به او جلب شد»؛ «متوجّهش (و نه: متوجّه‌اش) کرد»؛ «‌توجّهی (و نه: توجّه‌ای) به او نکرد» و نیز این حرف آخر در حالت اضافه همزه نمی‌گیرد: « توجّهِ من را (و نه: توجّهٔ من را به‌خود جلب کرد»؛ «‌متوجّهِ او (و نه متوجّهٔ او) شد».

 

[Arman]

عِمارت / اٍمارت

این دو کلمه را نباید با هم اشتباه کرد؛ عمارت به‌معنای «آباد کردن» و «آبادانی» است و با تعمیر و عُمران از یک خانواده است: «عُمَر خواستۀ بسیار فرستاد تا بر عمارت شهر هزینه کردند»
اما اِمارت از مادۀ اَمر و به‌معنای «فرمانروایی» و نیز به‌معنای «امیرنشین» است: «چه شود اگر گویی علی را خلع کردیم و معاویه را اِمارت دادیم؟»

 

[Arman]

خواربار/ خواروبار

«خواربار» به‌معنی «مواد اولیه برای تهیه‌ٔ خوراک روزانه» است و نوشتن آن همراه «واو» عطف و به‌صورت «خواروبار» جایز نیست.

 

[Arman]

سقوط به پایین
«سقوط» به‌معنی «به‌پایین افتادن» است؛ بنابراین با ذکر آن نیازی به آوردن «به‌پایین» نیست.